മലയാളസിനിമയില്‍ വ്യത്യസ്ത പ്രമേയവും ആഖ്യാനവും കൊണ്ട് ശ്രദ്ധേയമായ രണ്ടു ചിത്രങ്ങളാണ് പാലേരിമാണിക്യവും പ്രാഞ്ചിയേട്ടനും. രഞ്ജിത്ത് എന്ന സംവിധായകന്റെയും തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെയും കൈയ്യൊപ്പ് പതിഞ്ഞ ആ ചിത്രങ്ങളുടെ തിരക്കഥകള്‍ വായിക്കാം. ആവര്‍ത്തനവിരസത ഒട്ടുമില്ലാത്ത പ്രമേയങ്ങള്‍ ഒരു സിനിമ കാണുന്ന സുഖം നല്‍കും. പ്രതിഭാദാരിദ്ര്യം കൊണ്ടുഴലുന്ന മലയാളസിനിമയ്ക്ക് ലഭിച്ച പുതുജീവനാണ് രഞ്ജിത്തിന്റെ ഈ ചിത്രങ്ങള്‍.
EXCERPTS
സെന്റ് ഫ്രാന്‍സിസ് ചര്‍ച്ച്
രാത്രി/INT
പള്ളി, അള്‍ത്താരയുള്‍പ്പടെ, വിശാലവീക്ഷണത്തില്‍ അവിടെ സെന്റ് ഫ്രാന്‍സിസിന്റെ വിഗ്രഹത്തിനു മുന്നില്‍ മുട്ടുകുത്തി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന പ്രാഞ്ചി.
പുണ്യാളന്റെ കരുണാമയമായ മുഖം-
പ്രാഞ്ചിയുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനാനിരതമായ മുഖം, മന്ത്രബദ്ധമായ ചുണ്ടുകള്‍.
ഇരുകൈകളിലും വെള്ളപ്രാവുകളുള്ള പുണ്യാളന്റെ വിഗ്രഹം. പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ ആഴത്തില്‍ മുങ്ങിയ പ്രാഞ്ചിയുടെ അര്‍ദ്ധനിമീലിതമായ മിഴികള്‍. പ്രാഞ്ചി കണ്ണുതുറന്ന് പുണ്യാളവിഗ്രഹത്തിലേയ്ക്ക് നോക്കി. അത്ഭുതം! പ്രാഞ്ചിയുടെ ഇടതുഭാഗത്തിരുന്ന വിഗ്രഹമില്ല. അയാളിലെ അത്ഭുതം. ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. വലതുഭാഗത്ത് അതാ നില്‍ക്കുന്നു ഉയിരോടെ ഫ്രാന്‍സിസ് പുണ്യാളന്! പ്രാഞ്ചിക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല.
പ്രാഞ്ചി: ഈശോയേ, എന്തൂട്ടാ ഞാനീ കാണ്‍ണേ?
രാത്രി/INT
പള്ളി, അള്‍ത്താരയുള്‍പ്പടെ, വിശാലവീക്ഷണത്തില്‍ അവിടെ സെന്റ് ഫ്രാന്‍സിസിന്റെ വിഗ്രഹത്തിനു മുന്നില്‍ മുട്ടുകുത്തി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന പ്രാഞ്ചി.
പുണ്യാളന്റെ കരുണാമയമായ മുഖം-
പ്രാഞ്ചിയുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനാനിരതമായ മുഖം, മന്ത്രബദ്ധമായ ചുണ്ടുകള്‍.
ഇരുകൈകളിലും വെള്ളപ്രാവുകളുള്ള പുണ്യാളന്റെ വിഗ്രഹം. പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ ആഴത്തില്‍ മുങ്ങിയ പ്രാഞ്ചിയുടെ അര്‍ദ്ധനിമീലിതമായ മിഴികള്‍. പ്രാഞ്ചി കണ്ണുതുറന്ന് പുണ്യാളവിഗ്രഹത്തിലേയ്ക്ക് നോക്കി. അത്ഭുതം! പ്രാഞ്ചിയുടെ ഇടതുഭാഗത്തിരുന്ന വിഗ്രഹമില്ല. അയാളിലെ അത്ഭുതം. ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. വലതുഭാഗത്ത് അതാ നില്‍ക്കുന്നു ഉയിരോടെ ഫ്രാന്‍സിസ് പുണ്യാളന്! പ്രാഞ്ചിക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല.
പ്രാഞ്ചി: ഈശോയേ, എന്തൂട്ടാ ഞാനീ കാണ്‍ണേ?
ടൈറ്റിലുകള്‍ അവസാനിക്കുന്നു.
പ്രാഞ്ചി എഴുന്നേറ്റു.
പ്രാഞ്ചി: എന്റെ ഫ്രാന്‍സിസ് പുണ്യാളാ……
പുണ്യാളന് പ്രാഞ്ചിയെ അനുഗ്രഹിച്ച്, കുരിശു വരച്ചും കൊണ്ട് ഇറ്റാലിയന്‍ ഭാഷയില്‍ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.
പുണ്യാ: കരുണാമയനായ കര്‍ത്താവിന്റെ കൃപ നിന്നില്‍ ചൊരിയുമാറാകട്ടെ!
പ്രാഞ്ചി കുറേക്കൂടി പുണ്യാളനടുത്തേയ്ക്ക്.അയാള്‍ക്ക് അത്ഭുതം ഇപ്പോഴും വിട്ടിട്ടില്ല.
പ്രാഞ്ചി: പുണ്യാളാ, പറയ്യ്….ഞാനീ കാണ്‍ണത് സ്വപ്‌നല്ലല്ലോ.
പുണ്യാ: (ഇറ്റാലിയനില്‍) ജീവിതം തന്നെ ഒരു സ്വപ്‌നമല്ലേ?
പ്രാഞ്ചി: നല്ല കളറ് കിണ്ണംകാച്ച്യ സിനിമ പോലത്തെ കാഴ്‌ചോള്, അതും മനുഷ്യമ്മാര് കാണാത്ത ടൈപ്പ് കാഴ്‌ചോള് പച്ചയ്ക്ക് നിന്ന് കാണ്‍ണ്ണ ആളാ ഞാന്‍….അതോണ്ട് ചോയിച്ചതാ…..
പുണ്യാ: സംശയിക്കണ്ട. സംശയം അവിശ്വാസമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.
പ്രാഞ്ചിക്ക് ഒരു പന്തികേട് തോന്നി.
പ്രാഞ്ചി: മലയാളം….! മലയാളം അറിയില്ലേ? ഞങ്ങടെ ഭാഷ…..?
പുണ്യാ: എനിക്കൊരു ഭാഷയെ അറിയൂ; സ്‌നേഹത്തിന്റെ ഭാഷ
പ്രാഞ്ചി: അപ്പോ ഇക്കണ്ട കാലം കേരളത്തിലെ സത്യക്രിസ്ത്യാനികള് മലയാളത്തില് വേദപുസ്തകം വായിച്ചതും പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചത്വെക്കെ വേസ്റ്റായി ഇല്ലേ?
മ്മക്കും മ്മളെ ആള്വാള്‍ക്കും ഒന്നും മനസ്സിലായിട്ട്യലാന്ന് ചുരുക്കം. അത് വല്യ ചതിയായ്‌പ്പോയിട്ടാ…
പ്രാഞ്ചി കുറേക്കൂടി അടുത്തേയ്ക്ക്.
പ്രാഞ്ചി: നിക്ക് ഈ ഡൗട്ട് നേര്‍ത്തേ ഇണ്ടായിര്ന്നു, ഞാന്‍ സണ്‍ഡേ ക്ലാസ്സിലെ അച്ചനോട് ചോയിച്ചതാ: ‘അച്ചാ യേശുക്രിസ്തൂന്ന് ഒരു പേര് ജീസസ്സിന്ള്ള കാര്യം ആള്‍ക്കറിയ്യോന്ന്. മണലുകൂട്ടി തൊടമ്മലെ തൊലി ഒരുറുപ്യ വട്ടത്തില് പിച്ചിയെട്ത്തു ഗഡീ.
അപ്പോഴാണ് പ്രാഞ്ചി ഒരു കാര്യം ഓര്‍ത്തത് : താനീപ്പറയുന്നതും പുണ്യാളന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടാവില്ലല്ലോയെന്ന്. ആ ഒരു നിരാശയോടെ.
പ്രാഞ്ചി: ഹൈ….അതിന് ഞാനീപ്പറേണതൊന്നും പുണ്യാളന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടാവില്ലല്ലോ….കാത്ത് കാത്ത് ഒരു പുണ്യാളനെ കിട്ടീട്ട് ഈ ഗത്യായല്ലോ കര്‍ത്താവേ….
ഇപ്പോള്‍ പ്രാഞ്ചിയുടെ പിന്നിലാണ് പുണ്യാളന്. പ്രാഞ്ചി പറയുന്നത് കേള്‍ക്കുന്ന പുണ്യാളന്റെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു കുസൃതിച്ചിരി. നല്ല ഒന്നാന്തരം തൃശ്ശൂര്‍ ശൈലിയില്‍
പുണ്യാ: ഡാ….പ്രാഞ്ചീ….
അതുകേട്ട് ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ പ്രാഞ്ചിക്ക് വിശ്വസിക്കാനാവുന്നില്ല.
അയാള്‍ പുണ്യാളന്റെ മുഖത്തുനിന്ന് ഇതുകേള്‍ക്കുകയാണ്.
പുണ്യാ: ഡാ പ്രാഞ്ചീ, അരി പ്രാഞ്ചീ, പ്രാഞ്ച്യേട്ടാ….ചെറമ്മല്‍ ഈനാശു ഫ്രാന്‍സിസേ,
അതുകേള്‍ക്കുന്ന പ്രാഞ്ചിയുടെ അത്ഭുതവും കൗതുകവും കലര്‍ന്ന മുഖം.
പുണ്യാ:- നിയ്യാ പറേടാ…
പ്രാഞ്ചിയുടെ മുഖത്ത് എന്റമ്മോ എന്നൊരു ഭാവം- അതുമായി പ്രാഞ്ചി പൊരുത്തപ്പെട്ടു.
പ്രാഞ്ചി: അതാണ് ക്രിസ്ത്യാനി. അതാണ് മ്മളെ പുണ്യാളന്, പുണ്യാളനറിയാത്ത ഭാഷേണ്ടോ… നല്ല തൃശ്ശൂര്‍ ഭാഷേല് പെടക്കണ പെട കേട്ടാ….
പുണ്യാളന് മടങ്ങിവന്ന് പ്രാഞ്ചിയുടെ തോളില്‍ കൈവച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നു.
പുണ്യാ: നീ പറേടാ….എന്താ നിന്റെ പ്രശ്‌നം?
പ്രാഞ്ചി: പ്രശ്‌നെന്താന്ന് ചോയിച്ചാ…പല പ്രശ്‌നങ്ങളാ പുണ്യാളാ…
അവര്‍ ഹാളിലെ ബഞ്ചില്‍ ഇരുന്നു
പ്രാഞ്ചി: ചെറമ്മല്‍ ഫ്രാന്‍സിസ് എന്ന ഞാന്‍ നല്ല ഒന്നാനമ്പറ് സത്യക്രിസ്ത്യാന്യാണ്. അപ്പന്‍ മരിക്കുമ്പെ എന്നെ ഏല്പിച്ചത് ഒരു കുന്നാണങ്കി ഇന്നതൊരു മലയാ…..കൈവച്ച ബിസിനസിലൊക്കെ ഡബിള് ഡബിള് ലാഭാ….ന്ന്‌വെച്ച് വല്യമാളികവെച്ച് റോള്‍സ് റോയ്‌സിലൊന്ന്വല്ല മ്മളെ നടപ്പ്.
പ്രാഞ്ചി ബഞ്ചില്‍ നിന്നെഴുന്നേറ്റ് അള്‍ത്താരയ്ക്ക് കീഴെ, ഇരുന്നു.
പ്രാഞ്ചി: മ്മളെ പഴേ തറവാടും അത്യാവശത്തിന് ഒന്ന് രണ്ട് വണ്ടീം. പെണ്ണ് കെട്ടീട്ടില്ല. അത് മറന്നുപോയൊരു കാര്യാ..അതിലിമ്മക്ക് തരി സങ്കടോല്ല. അത്വന്നല്ല മ്മട പ്രശ്‌നം….ഒരു പേരില്ലാന്നുള്ളത് തന്ന്യാ മ്മളെ പ്രശ്‌നം.
ആ ഇരിപ്പില്‍ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റുകൊണ്ട്
പ്രാഞ്ചി: കാര്യം ആളോള് പ്രാഞ്ച്യേട്ടന്‍,പ്രാഞ്ച്യേട്ടന്‍ന്നൊക്കെ വിളിക്കും. അത് തൃശ്ശൂര്‍ക്കാരുടെ ലൈനാ. യേശുക്രിസ്തൂനെ കണ്ടാലും യേശ്വേട്ടന്‍ന്ന് വിളിക്ക്ണ ടീമോളാ അവറ്റോള്.
പുണ്യാളന് മുന്നിലെ ബഞ്ചിലിരുന്നു.
പ്രാഞ്ചി: തലമുറ്യായിറ്റ് ഞങ്ങളരിക്കച്ചോടക്കാരാ,,,,പണ്ട് കാലത്ത് കൊച്ചീല്ക്കും ആലപ്പുഴയ്ക്കും വഞ്ചീല് പോയി അരി കൊണ്ടന്ന് കച്ചോടം നടത്തീട്ട്ള്ള ടീമ്വോളാ…ഇന്നിപ്പോ ബിസിനസ്സ് പലതും ഞാന്‍ ചെയ്യന്ന്ണ്ട്. ന്നാലും ഒരു പേരില്ല, സമൂഹത്തില്. അതന്ന്യാന്റെ ഏറ്റോം വല്യ പ്രശ്‌നം.
പുണ്യാ: ഒരു പേരിലെന്തിരിക്കുന്നു, പ്രാഞ്ചി?
പ്രാഞ്ചി: (ഒരു പരിഭവത്തോടെ)പുണ്യാളന് അതു പറേര്ത്,ട്ടാ….ഒരു പേര്‌ലാ ഞാന്‍ ഇര്ന്ന് പോയേ…അരിപ്രാഞ്ചീന്നുള്ളൊരു പേരില്. സംഗതി
ഫഌഷ്ബാക്കാ….കാര്യാട്ട്കര സ്‌കൂളില് ഞാന്‍ ഏഴില് ചേര്‍ന്ന ദിവസം.
പുണ്യാ: ഫ്ലാഷ്‌ബാക്ക്ന്ന് പറഞ്ഞാ ബ്ലാക്ക് & വൈറ്റ് വേണ്ടാട്ടാ….
പ്രാഞ്ചി: കളറാ…കൊഡാക്‌വിഷന്‍ 3.
പ്രാഞ്ചി എഴുന്നേറ്റു.
പ്രാഞ്ചി: എന്റെ ഫ്രാന്‍സിസ് പുണ്യാളാ……
പുണ്യാളന് പ്രാഞ്ചിയെ അനുഗ്രഹിച്ച്, കുരിശു വരച്ചും കൊണ്ട് ഇറ്റാലിയന്‍ ഭാഷയില്‍ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.
പുണ്യാ: കരുണാമയനായ കര്‍ത്താവിന്റെ കൃപ നിന്നില്‍ ചൊരിയുമാറാകട്ടെ!
പ്രാഞ്ചി കുറേക്കൂടി പുണ്യാളനടുത്തേയ്ക്ക്.അയാള്‍ക്ക് അത്ഭുതം ഇപ്പോഴും വിട്ടിട്ടില്ല.
പ്രാഞ്ചി: പുണ്യാളാ, പറയ്യ്….ഞാനീ കാണ്‍ണത് സ്വപ്‌നല്ലല്ലോ.
പുണ്യാ: (ഇറ്റാലിയനില്‍) ജീവിതം തന്നെ ഒരു സ്വപ്‌നമല്ലേ?
പ്രാഞ്ചി: നല്ല കളറ് കിണ്ണംകാച്ച്യ സിനിമ പോലത്തെ കാഴ്‌ചോള്, അതും മനുഷ്യമ്മാര് കാണാത്ത ടൈപ്പ് കാഴ്‌ചോള് പച്ചയ്ക്ക് നിന്ന് കാണ്‍ണ്ണ ആളാ ഞാന്‍….അതോണ്ട് ചോയിച്ചതാ…..
പുണ്യാ: സംശയിക്കണ്ട. സംശയം അവിശ്വാസമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.
പ്രാഞ്ചിക്ക് ഒരു പന്തികേട് തോന്നി.
പ്രാഞ്ചി: മലയാളം….! മലയാളം അറിയില്ലേ? ഞങ്ങടെ ഭാഷ…..?
പുണ്യാ: എനിക്കൊരു ഭാഷയെ അറിയൂ; സ്‌നേഹത്തിന്റെ ഭാഷ
പ്രാഞ്ചി: അപ്പോ ഇക്കണ്ട കാലം കേരളത്തിലെ സത്യക്രിസ്ത്യാനികള് മലയാളത്തില് വേദപുസ്തകം വായിച്ചതും പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചത്വെക്കെ വേസ്റ്റായി ഇല്ലേ?
മ്മക്കും മ്മളെ ആള്വാള്‍ക്കും ഒന്നും മനസ്സിലായിട്ട്യലാന്ന് ചുരുക്കം. അത് വല്യ ചതിയായ്‌പ്പോയിട്ടാ…
പ്രാഞ്ചി കുറേക്കൂടി അടുത്തേയ്ക്ക്.
പ്രാഞ്ചി: നിക്ക് ഈ ഡൗട്ട് നേര്‍ത്തേ ഇണ്ടായിര്ന്നു, ഞാന്‍ സണ്‍ഡേ ക്ലാസ്സിലെ അച്ചനോട് ചോയിച്ചതാ: ‘അച്ചാ യേശുക്രിസ്തൂന്ന് ഒരു പേര് ജീസസ്സിന്ള്ള കാര്യം ആള്‍ക്കറിയ്യോന്ന്. മണലുകൂട്ടി തൊടമ്മലെ തൊലി ഒരുറുപ്യ വട്ടത്തില് പിച്ചിയെട്ത്തു ഗഡീ.
അപ്പോഴാണ് പ്രാഞ്ചി ഒരു കാര്യം ഓര്‍ത്തത് : താനീപ്പറയുന്നതും പുണ്യാളന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടാവില്ലല്ലോയെന്ന്. ആ ഒരു നിരാശയോടെ.
പ്രാഞ്ചി: ഹൈ….അതിന് ഞാനീപ്പറേണതൊന്നും പുണ്യാളന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടാവില്ലല്ലോ….കാത്ത് കാത്ത് ഒരു പുണ്യാളനെ കിട്ടീട്ട് ഈ ഗത്യായല്ലോ കര്‍ത്താവേ….
ഇപ്പോള്‍ പ്രാഞ്ചിയുടെ പിന്നിലാണ് പുണ്യാളന്. പ്രാഞ്ചി പറയുന്നത് കേള്‍ക്കുന്ന പുണ്യാളന്റെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു കുസൃതിച്ചിരി. നല്ല ഒന്നാന്തരം തൃശ്ശൂര്‍ ശൈലിയില്‍
പുണ്യാ: ഡാ….പ്രാഞ്ചീ….
അതുകേട്ട് ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ പ്രാഞ്ചിക്ക് വിശ്വസിക്കാനാവുന്നില്ല.
അയാള്‍ പുണ്യാളന്റെ മുഖത്തുനിന്ന് ഇതുകേള്‍ക്കുകയാണ്.
പുണ്യാ: ഡാ പ്രാഞ്ചീ, അരി പ്രാഞ്ചീ, പ്രാഞ്ച്യേട്ടാ….ചെറമ്മല്‍ ഈനാശു ഫ്രാന്‍സിസേ,
അതുകേള്‍ക്കുന്ന പ്രാഞ്ചിയുടെ അത്ഭുതവും കൗതുകവും കലര്‍ന്ന മുഖം.
പുണ്യാ:- നിയ്യാ പറേടാ…
പ്രാഞ്ചിയുടെ മുഖത്ത് എന്റമ്മോ എന്നൊരു ഭാവം- അതുമായി പ്രാഞ്ചി പൊരുത്തപ്പെട്ടു.
പ്രാഞ്ചി: അതാണ് ക്രിസ്ത്യാനി. അതാണ് മ്മളെ പുണ്യാളന്, പുണ്യാളനറിയാത്ത ഭാഷേണ്ടോ… നല്ല തൃശ്ശൂര്‍ ഭാഷേല് പെടക്കണ പെട കേട്ടാ….
പുണ്യാളന് മടങ്ങിവന്ന് പ്രാഞ്ചിയുടെ തോളില്‍ കൈവച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നു.
പുണ്യാ: നീ പറേടാ….എന്താ നിന്റെ പ്രശ്‌നം?
പ്രാഞ്ചി: പ്രശ്‌നെന്താന്ന് ചോയിച്ചാ…പല പ്രശ്‌നങ്ങളാ പുണ്യാളാ…
അവര്‍ ഹാളിലെ ബഞ്ചില്‍ ഇരുന്നു
പ്രാഞ്ചി: ചെറമ്മല്‍ ഫ്രാന്‍സിസ് എന്ന ഞാന്‍ നല്ല ഒന്നാനമ്പറ് സത്യക്രിസ്ത്യാന്യാണ്. അപ്പന്‍ മരിക്കുമ്പെ എന്നെ ഏല്പിച്ചത് ഒരു കുന്നാണങ്കി ഇന്നതൊരു മലയാ…..കൈവച്ച ബിസിനസിലൊക്കെ ഡബിള് ഡബിള് ലാഭാ….ന്ന്‌വെച്ച് വല്യമാളികവെച്ച് റോള്‍സ് റോയ്‌സിലൊന്ന്വല്ല മ്മളെ നടപ്പ്.
പ്രാഞ്ചി ബഞ്ചില്‍ നിന്നെഴുന്നേറ്റ് അള്‍ത്താരയ്ക്ക് കീഴെ, ഇരുന്നു.
പ്രാഞ്ചി: മ്മളെ പഴേ തറവാടും അത്യാവശത്തിന് ഒന്ന് രണ്ട് വണ്ടീം. പെണ്ണ് കെട്ടീട്ടില്ല. അത് മറന്നുപോയൊരു കാര്യാ..അതിലിമ്മക്ക് തരി സങ്കടോല്ല. അത്വന്നല്ല മ്മട പ്രശ്‌നം….ഒരു പേരില്ലാന്നുള്ളത് തന്ന്യാ മ്മളെ പ്രശ്‌നം.
ആ ഇരിപ്പില്‍ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റുകൊണ്ട്
പ്രാഞ്ചി: കാര്യം ആളോള് പ്രാഞ്ച്യേട്ടന്‍,പ്രാഞ്ച്യേട്ടന്‍ന്നൊക്കെ വിളിക്കും. അത് തൃശ്ശൂര്‍ക്കാരുടെ ലൈനാ. യേശുക്രിസ്തൂനെ കണ്ടാലും യേശ്വേട്ടന്‍ന്ന് വിളിക്ക്ണ ടീമോളാ അവറ്റോള്.
പുണ്യാളന് മുന്നിലെ ബഞ്ചിലിരുന്നു.
പ്രാഞ്ചി: തലമുറ്യായിറ്റ് ഞങ്ങളരിക്കച്ചോടക്കാരാ,,,,പണ്ട് കാലത്ത് കൊച്ചീല്ക്കും ആലപ്പുഴയ്ക്കും വഞ്ചീല് പോയി അരി കൊണ്ടന്ന് കച്ചോടം നടത്തീട്ട്ള്ള ടീമ്വോളാ…ഇന്നിപ്പോ ബിസിനസ്സ് പലതും ഞാന്‍ ചെയ്യന്ന്ണ്ട്. ന്നാലും ഒരു പേരില്ല, സമൂഹത്തില്. അതന്ന്യാന്റെ ഏറ്റോം വല്യ പ്രശ്‌നം.
പുണ്യാ: ഒരു പേരിലെന്തിരിക്കുന്നു, പ്രാഞ്ചി?
പ്രാഞ്ചി: (ഒരു പരിഭവത്തോടെ)പുണ്യാളന് അതു പറേര്ത്,ട്ടാ….ഒരു പേര്‌ലാ ഞാന്‍ ഇര്ന്ന് പോയേ…അരിപ്രാഞ്ചീന്നുള്ളൊരു പേരില്. സംഗതി
ഫഌഷ്ബാക്കാ….കാര്യാട്ട്കര സ്‌കൂളില് ഞാന്‍ ഏഴില് ചേര്‍ന്ന ദിവസം.
പുണ്യാ: ഫ്ലാഷ്‌ബാക്ക്ന്ന് പറഞ്ഞാ ബ്ലാക്ക് & വൈറ്റ് വേണ്ടാട്ടാ….
പ്രാഞ്ചി: കളറാ…കൊഡാക്‌വിഷന്‍ 3.
No comments:
Post a Comment